Τι έκαναν με τις σφραγίδες; Ανάρτηση/κόσμηση
Βρε Δαίμονα, εντάξει, σκέφτηκα λίγο τι μου είπες την προηγούμενη φορά… Και τώρα αναρωτιέμαι, γιατί είχαν σφραγίδες; Τι έκαναν μ’ αυτές;
Καλή ερώτηση, Μητς! Κοίτα, από όσο μπορούμε να αντιληφθούμε από τα στοιχεία, τις χρησιμοποιούσαν με δυο τρόπους. Αφενός, τις φορούσαν στο σώμα (δες τον καρπό του ταυροκαθάπτη εδώ!) ως κοσμήματα, φυλακτά ή ακόμα και ως σύμβολα κύρους.
Σύμβολα κύρους; Τι εννοείς;
Λοιπόν, κοίτα αυτό το σφραγιστικό δαχτυλίδι από την Τίρυνθα στην Πελοπόννησο. Είναι φτιαγμένο από χρυσό και έχει μια εντυπωσιακή αναπαράσταση πάνω στη σφενδόνη που απεικονίζει τέσσερα ξαδέρφια μου (Μινωικούς Δαίμονες) που φέρουν προσφορές σε μια καθιστή μορφή. Αυτή η μορφή θα πρέπει να ήταν κάποιο πολύ σημαντικό πρόσωπο, ίσως ακόμα και κάποια θεότητα, δεδομένου ότι δέχεται προσφορές από φανταστικά πλάσματα. Το δαχτυλίδι, με αυτήν την εικόνα, είναι απίστευτα εντυπωσιακό, όχι μόνο λόγω του πολύτιμου υλικού και της θρησκευτικής εικονογραφίας του, αλλά και εξαιτίας του μεγέθους του και της πολυσύνθετης τεχνικής που χρειάστηκε για την κατασκευή του!
Του μεγέθους του;
Κοίτα, η σφενδόνη του έχει μήκος 5,6 εκ. και πλάτος 3,5 εκ., δεν το φοράς απλά ως κόσμημα για να πας βόλτα με τους φίλους σου. Θα ήταν πραγματικά πολύ ογκώδες και βαρύ πάνω στο δάχτυλο. Θα πρέπει να χρησιμοποιούνταν σε ειδικές περιστάσεις για να εντυπωσιάζει με τις ιδιότητές του, όπως γίνεται σήμερα με τα δαχτυλίδια με περίτεχνους πολύτιμους λίθους! Φτιάχνονται για να δείχνουν κύρος και πλούτο!
Α εντάξει, νομίζω κατάλαβα… Και αυτό με τα φυλακτά; Πώς μπορούμε να ξέρουμε ότι οι σφραγίδες μπορεί να είχαν χρησιμοποιηθεί ως φυλακτά;
Λοιπόν, κοίτα αυτή τη σφραγίδα από μαλακό λίθο, για παράδειγμα. Η χάραξή της έχει φθαρεί σε μεγάλο βαθμό, πιθανώς, λόγω της επαφής με το σώμα. Υποπτευόμαστε, ωστόσο, ότι ο ιδιοκτήτης της τη φορούσε και ενώ ήταν φθαρμένη, παρά το ότι δεν έδειχνε πλέον τόσο ελκυστική. Αυτό μας το μαρτυρούν οι έντονα τριμμένες οπές ανάρτησης, οι οποίες μπορεί να άνοιξαν έτσι λόγω της τριβής τους με το σχοινί με το οποίο φοριόταν. Εάν αυτό είναι σωστό, τότε φαντάζομαι ότι αυτή η σφραγίδα δεν αποτελούσε κυρίως ένα κόσμημα που προοριζόταν για να στολίζει με την ομορφιά, τη χάρη του ή την υψηλή αξία του υλικού του. Φαίνεται να ήταν περισσότερο ένα αντικείμενο που ήταν προσωπικά σημαντικό για τον ιδιοκτήτη του, ο οποίος της απέδιδε άλλες ιδιότητες! Ίσως ήταν ένα γούρι ή ένα φυλακτό!
©Μαρία Αναστασιάδου,Νίκος Ποδιάς, Δημιουργός:Νίκος Ποδιάς
Ααα! Σαν το μικρό ρόδι που φοράω στο λαιμό μου! Μου το χάρισε η μητέρα μου και είναι το τυχερό μου γούρι! Δεν θα το βγάλω ποτέ από το λαιμό μου!
Ακριβώς!
Εντάξει, αλλά τι γίνεται με τη δεύτερη χρήση των σφραγίδων; Είπες ότι είχαν δύο κύριες λειτουργίες, από όσο μπορούμε να γνωρίζουμε…
Αχ, βρε Μητς! Μα να σφραγίζουν, φυσικά!
Ααα… Μμμμμ…. Γιατί; Πώς; Τι;
Αχ, είσαι λίγο ανυπόμονος, φίλε μου! Θα σου πω τα πάντα για τα σφραγίσματα την επόμενη φορά, εντάξει; Πρέπει να δω ένα καινούριο βίντεο για την τεχνική της κοκκίδωσης σε χρυσά αντικείμενα των Μυκηναϊκών χρόνων!
Εντάξει, εντάξει, δάσκαλε, θα περιμένω το επόμενο μάθημα!